Een nieuwe beleving | Solo voor twee

Een nieuwe beleving | Solo voor twee

Journalist Walter de Boer was aanwezig bij één van de eerste Solo voor twee concerten, en schrijft over zijn ervaring.

Muziek in zijn puurste vorm
Als ik denk aan mijn meest bijzondere ervaring met het Noord Nederlands Orkest was dat in 2017 tijdens het kerstconcert met Mahlers Zesde Symfonie. Een groot werk dat zelden wordt uitgevoerd, mede door de megabezetting en de drie zo typerende hamerslagen. Destijds zag ik een orkest in optima forma. Groter kon het verschil niet zijn dan tijdens Solo voor twee waar ik afgelopen vrijdag getuige én onderdeel van mocht zijn. Muziek in zijn puurste vorm, eenvoud en enorm intiem. Het raakte mij zoals klassiek muziek dat nog nooit gedaan heeft.

Het idee voor deze Solo voor twee-concertreeks werd natuurlijk uit nood geboren. Er stond voor het seizoen 2019-2020 zoveel moois op het programma bij het NNO. In het Beethovenjaar zou er flink uitgepakt worden. Daar keek ik, en velen met mij, enorm naar uit. Vlak voor duidelijk werd dat het Coronavirus roet in het eten zou gaan gooien, kon ik begin maart nog genieten van Beethovens Vijfde Pianoconcert met toppianist Jean-Efflam Bavouzet onder leiding van dirigent James Judd. Een laatste geluksmomentje voor we ons allemaal in de lockdown stortte.

Eén-op-één
Groot was ook de verrassing toen ik hoorde over de één-op-éénconcerten van het NNO. Eén luisteraar en één musicus. Een concept geïnspireerd op het beroemde project van Marina Abramović in het MoMA in New York: The artist is present en de 1:1 concerten van Staatsoper Stuttgart. “In tijden van crisis, wanneer het culturele leven volledig tot stilstand is gekomen, groeit de behoefte aan echt persoonlijk contact. Aan verbinding en een nieuwe muzikale ervaring. Solo voor twee”, zo las ik. Een geweldig idee waar ik mij graag in wilde laten onderdompelen.

Groots en intiem
Afgelopen vrijdag was er een plekje vrij in het Grand Theatre in de Groningse binnenstad waar het op straat dankzij het zomerweer, een drukte van jewelste was. Eenmaal binnen werd ik, uiteraard op gepaste afstand, ontvangen. Een paar minuten voor aanvang kreeg ik instructies om niet te klappen en stil te zijn. Vervolgens de klapdeur door en kon ik plaatsnemen op de stoel recht tegenover de hoorniste Hanna Guirten. Zij is een van de twintig NNO-musici die meedoen aan het project. In een grote, lege en metershoge zaal gebeurde iets bijzonders. Hanna legde haar hoorn op schoot en keek mij, voordat ze begon met spelen, met een indringende blik aan. Na enkele seconden begon ze met spelen. Hoe groot de zaal ook was, ik werd in de muziek gezogen en mijn ogen weken geen seconde af.

In een grote, lege en metershoge zaal gebeurde iets bijzonders.

De werken, deel twee uit Musica per corno solo van Klement Slavický en Laudatio van Bernard Krol gingen in mijn beleving alle kanten op. Het instrument werd ten volle gebruikt en door deze setting was het voor het eerst mogelijk alle bewegingen ’s goed te bestuderen. Het zorgde voor een totaal andere beleving van klassieke muziek zoals ik het ken waarbij de klanken van een instrument opgaan in het orkestgeluid. De setting zorgde voor een confronterend, maar ook bijzonder magische sfeer die mij even helemaal van de wereld bracht. Echt persoonlijk contact en verbinding alom.

Licht aan het einde van de tunnel
Het moge duidelijk zijn, na een periode van een onzekerheid heeft het NNO het licht aan het einde van de tunnel gevonden. Deze ervaring doet verlangen naar meer en ik ben dan ook zeer benieuwd wat er de komende tijd nog meer te wachten staat bij het NNO.

Solo voor twee is nog tot en met 4 juli te zien op verschillende locaties in Groningen


Tekst: Walter de Boer | Foto: Mariska de Groot Fotografie

Actueel