Sjostakovitsj: Symfonie no.7

“Zijn spectaculairste, maar ook meest verguisde symfonie”

Een hoogtepunt van dit seizoen is ongetwijfeld de Zevende Symfonie van Dmitri Sjostakovitsj. Dit in alle opzichten extreme werk ontstond in 1942, onder bizarre omstandigheden. Duitsland belegerde Leningrad en tienduizenden Russen waren door Stalin als kanonnenvlees naar het front gestuurd. Maar de mobilisatie bleef Sjostakovitsj bespaard: hij moest het moreel van het Russische volk hoog houden met muziek. Hij voltooide het stuk terwijl de kogels hem bijna letterlijk om de oren vlogen.

Het werd Sjostakovitsj´ spectaculairste, maar ook meest verguisde symfonie. Voor de Russen in oorlogstijd was het een aangrijpend symbool van nationale trots en verzet. Aanvankelijk was het ook een succes in het Westen, waar de partituur op microfilm was aangeleverd. Maar sommige westerse critici beschuldigden Sjostakovitsj van sensatiezucht en noemden het ´muziek bij een goedkope oorlogsfilm´. Later bleek dat dit stuk niet alleen als aanklacht tegen het fascisme, maar ook tegen Stalin was bedoeld. En toen werd het weer interessant. Kom en oordeel zelf!