Kijk & luister

Ontmoet het NNO

Ontmoet het NNO: fluitist Francesco

De Italiaanse Francesco Gatti is fluitist bij het Noord Nederlands Orkest. Daarvoor speelde hij gitaar in de kerk en was hij drummer in zijn eigen rockband.

Tekst: Elise Spiering | Beeld: Mariska de Groot Fotografie

“Samen met mijn broer en een vriend hadden we vroeger onze eigen rockband: ‘Exstetic’. Ik vond dat we best goed waren, maar we trokken niet echt volle zalen. Mijn broer schreef toen al alle liedjes voor onze band en hij is nu een briljant componist. Het eerste instrument dat ik kon spelen was gitaar. Daarna heb ik de drums leren spelen. Uiteindelijk ben ik eigenlijk per toeval met de fluit in aanraking gekomen.”

Van drummer naar fluitist
“Ik ben katholiek opgevoed en volgde gitaarlessen om in de kerk te spelen. Op een gegeven moment mocht ik op school een instrument kiezen, maar de gitaarklas zat al vol. Mijn toenmalige docent zei toen tegen mij: ‘Je moet fluit gaan spelen!’ Dus ging ik fluitlessen volgen en eigenlijk ben ik er niet meer mee gestopt. Ik moet toegeven dat ik niet de allerbeste leerling was. De eerste jaren oefende ik niet veel en ik denk dat dit wel heel belangrijk is. Ik had echt tijd nodig om uit te vinden dat ik van muziek mijn beroep wilde maken.”

Vroegere droombaan
“Vroeger, voordat ik musicus wilde worden, was het mijn droom om dokter te zijn. Ik was vooral gefascineerd door de eerste hulp. Mensen helpen zit in mijn karakter. Hoewel ik nu een compleet ander beroep heb, denk ik dat ik mensen alsnog help. Alleen op een andere manier.”

Het is fijn om serieus gehoord te worden.

Auditie voor het NNO
“Momenteel volg ik een master aan de Universiteit van Salzburg, maar ik ben nog niet klaar. Omdat ik student ben, wilde ik graag een bijbaan. Toen zag ik de auditie van het NNO voor een fluitist voorbijkomen en zodoende ben ik naar Groningen gegaan. Mijn auditie duurde best lang, maar ze wilden echt goed luisteren naar iedereen. Dat vond ik heel erg fijn, want als je 20 minuten aan het spelen bent, zit je er echt goed in. Je studeert zo hard voor die auditie, dus het is fijn om serieus gehoord te worden. Bij het NNO voel ik mij gelukkig en compleet. Het is een heel positieve omgeving en het is fijn dat ik elke dag mijn passie mag uitoefenen.”

Van Italië naar Groningen
“Mijn familie heeft mij gelukkig altijd gesteund. Ik heb me altijd vrij gevoeld om te mogen doen wat ik leuk vind. Van jongs af aan was ik al gefascineerd door muziek. Het is zo bepalend voor de stemming. In Italië is het momenteel bijna onmogelijk om een professionele baan te vinden binnen een orkest. Er zijn gemiddeld veel minder orkesten in Italië dan in Nederland en daarnaast zijn de meeste orkestfluitisten vrij jong. Er zijn daarom amper audities. Spelen in een orkest was mijn doel, iets wat ik heel graag wilde doen. Ik ben dus heel erg blij dat ik de kans hiervoor krijg bij het NNO. Ik woon nu in het centrum van Groningen; dichtbij het station. Ik vind Nederland een leuk land om te wonen. De mensen zijn hier heel direct en dat ben ik ook, dus dat past mij wel. Wel mis ik het Italiaanse eten en het weer wel heel erg. Italië blijft toch mijn lievelingsland.”

Van klassiek tot metal
“Als je vraagt wat voor soort muziek ik het liefst luister, dan is dat wel echt klassieke muziek. Deze muziek past bij elke stemming. Ik luister hier bijvoorbeeld ook naar als ik ga hardlopen. Toch vind ik mezelf wel heel ruimdenkend. Ik kan ook genieten van een pop- of metal lied en alles daar tussenin. Mijn lievelingslied is ‘La sera dei miracoli’ van Lucio Dalla. De tekst van dit lied beschrijft precies wat Italië is.”

Van jongs af aan was ik al gefascineerd door muziek.

Vrije tijd
“In mijn vrije tijd schaak ik graag met vrienden. Door corona ben ik alleen maar meer gaan schaken. Sinds kort heb ik ook een app waarop ik online kan spelen met mensen over de hele wereld. Ik speel nu nog geen wedstrijden, maar misschien ooit. Ik wil graag een aantal schaaklessen nemen en ik blijf goed oefenen. Ook loop ik bijna elke dag hard. Verder vind ik basketbal heel erg leuk. Dat heb ik bijna tien jaar gespeeld in Italië. Ik kan deze sport helaas niet meer beoefenen, omdat het te gevaarlijk is voor mijn vingers nu ik muzikant ben.”

Bucketlist
“Ik ben al in een aantal landen geweest voor concerten die ik gespeeld heb. Azië was een heel bijzonder land, maar ik zou er zelf niet willen wonen. Een land waar ik heel graag nog een keer naartoe zou willen, is Centraal-Afrika. Er wordt niet veel over dit gebied gesproken, want we zijn meer gericht op de westerse wereld. Ik ben altijd nieuwsgierig naar het onbekende en wil graag zien hoe het ergens anders in de wereld is. Afrika staat daarom wel echt op mijn bucketlist.”


Dit interview verscheen in het NNO Magazine december 2020. Wilt u het Magazine ook ontvangen? Klik dan hier voor meer informatie.